A man's story

Well it is roughly one month after entering workforce.

Feel that all you learnt at school is only 10% what u use in work. this may be i learn very little. Many trick of trade.. other documentations u have to do and the school never teach.

Most of my job is to contact with customers. Basically recive order, process order, confirm order and settle payments. I have touched very little on the document part as i have co worker to do them for me. Mostly few pices of items to prepare invoice and shipments.

But before BKK Gems and jewelry fair we have to make invoice for all of our items, which is about 900 pieces. We have to make the invoice matched with the items (off course) and we were going to make the pictures matched with the items as they are going to Hong Kong right after BKK Gems. But we didnt get that in time.

Lack of communication. I was doing same thing as my co worker. 1.5 days lost on that for nothing. No pictures no worries for Bkk fair as there is no shipments.

5 days at the fair.

1st day not many customers.
2nd day was little bit more as our exsisting customers from overseas arriving.
3 days is the new arriving of existing customers plus the customers that came yesterday.
4th day mostly come back to pay for the merchandises
5th packing.

all the days at the fair i have a chance to watch my boss deal with the clients. very good way to observe. I have to deal with a client also before my boss and her sister arrived at the booth. and Luckily his sister saved my skin before we close the deal. She want discount after discount... umm imagine that.. I gave her 50% off the tag price already as my boss allow me ... but she want more... because last time she had 40% discount and other 15%...

my boss's sister closed the deal for me for another 5% discount.... thank to her..

the problem was at the 5th day. As there are many changes on the invoices and stuff I have to make the pictures to match them. Actually i work with them on the 4th nite until 3am on the 5th day.. and still have some left over so i was going to do the remaining at the booth. but some how the pictures doesnt seems to matched with the invoice. so i have to recheck and recheck... 1st deadline for shipping company to send the baggages to the airport for handcarry to Hong Kong passed at 12.00, 2nd dead line passed. and the thrid and final dead line passed at 6pm.

the products couldnt process as hand carry anymore. Many stressed moments try to rush things and nothing come out right. So we have to send them as shipments.

the price for hand carry is $300 but shipment is $1000. I knew i blow it big time. I felt really bad for it. but my boss didnt say any thing. he says we was fault at the begging and such and way to solve it. but he didnt get angry at all.



Many lessons had learnt.

the thing they want is not the perfect one. They just need an ok result within the right time.

if you dont know pls ask... even though i ask alot still has many problems


ahhh things should be improved next time ;)

yesterday i was told by my boss that I need a suit for the fair today... but I dont have suit with me at home. well actually i have the suit from student council, nite suit that i bought from prom when i graduated grade 12 which i still wear them to weddings and other wool jacket which that wont suit thai weater....

So i told him that i have to check it but it would be nice if he bring me an spare suit. anyways when i got home i went to Robbinson shoping center and got myself a suit. it's rather over budget but i have second thought that buy one that's right for you and can use them for a long time. well, it about 7000 Baht, i expect to spend about 5000 to 6000.

I feel little strange wearing suit on the van from victory monument to impact muang thong thani. and on the way back i caught a bus with no air con with suit .. ppl just stearing at me. most ppl in thailand who wearing suit has a car.

At the fair, there's not many ppl there .. there's no customer except one in the morning. they know us from chile fair and they seems come straight to us.

ohh well .. this is it for today .. there should be more customer tomorrow ...

well working life after about a month of working:

first couple of weeks is easy when boss is not in.. have time to use internet, chat msn and all. when boss is in, have to send email contact clients ask for money transfer or taking order etc.

when a client come to office from korea was a long day which is understand able as they have little time to spend in thailand ...

last week was prepare invoice for the Bangkok gems & jewelry fair and hongkong fair.. has been stay in office till 11pm 3 days fri stay up to 12.30am sat. and sat work 1pm to 6pm ..

it is pretty much doing every thing as there are 2 ppl including me in marketing department.

but it's quite fun job to work .. very small office every one are friends .. and yeah .. i am quite happy with it .. but some time is tired .... need more sleepp :)

On Friday we have clients (Ms Maria, and Mr. Chin) come from Korea visiting our office.they actually arrived at 2 am that day and i didn picke them up from the airport.

Arriving at the office little early that usual time, about 8.30. I had a call from Alex, my Marketing manger (sounds like a foriegner ? he's thai) that the client need interpreter... so we keep looking for korean interpreter .. it's very difficult to find one. luckily alex has found an interpreter about 12.00 pm.

We have product deliver from factory to the office. So marketing department has to check and label and take pictures of the items.

we couldn't go down and have lunch ... good to have friends in accounting department buy us lunch box ..

since 1pm to about 1 am next day we been discuss about market in korea, way of transport product, tax, etc. and we went to the factory, dinner and back to office discussing. they had ordered quite number of our prducts.

Saturday was good. i had proper korean food for the first time. it's located in sukumvit 12 in Sukumvit plaza. this resturant is very korean original. coz the owner can bearly speak thai. food are very delicious even i dont eat beef. this resturant is recomended for the beef lover.

so after the meal we sent them at airport and went home happily after ;)

Got them from fwd mail of a friend .. found it really good so i post it here ;)


> เมื่อคุณจะทำธุรกิจใดๆ ก็ตาม
> หากคุณชอบและรัก และพร้อมที่จะทุ่มเทให้กับมัน
> คุณจะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
> แต่คุณต้องลงมือศึกษาอย่างเป็นจริงเป็นจังด้วย
>
-----------------------------------------------------------
> ชัยยุทธ กรรณสูต
>
> อย่าลืมว่า
> ในการประกอบธุรกิจ เก่งอย่างเดียวไม่ได้ ต้องเฮงด้วย
> และเก่งกับเฮงก็ใช้ไม่ได้แล้วในสมัยนี้
> ต้องมีสายสัมพันธ์ทางธุรกิจด้วย
> และเรื่องนี้ผมก็สอนลูก ๆ ผมอยู่เสมอ
>
-----------------------------------------------------------
> อุเทน เตชะไพบูลย์
>
> ผมบอกพนักงานอยู่เสมอ
> คือในโลกนี้ ไม่มีคนไหนเก่งไปตลอดกาล
> วันนี้คุณอาจเก่ง แต่พรุ่งนี้ อาจมีคนเก่งกว่าคุณ
> เพราะฉะนั้น คนใดก็ตามที่ภูมิใจว่า ตนเองเก่ง
> จงจำเอาไว้ได้เลยว่า ความหายนะใกล้มาถึงตัวคุณแล้ว
> ความโง่คืบคลานมาใกล้ตัวคุณแล้ว
>
-----------------------------------------------------------
> ธนินท์ เจียรวนนท์
>
> ผมพร้อมจะเป็นน้ำนิ่ง อาจมีเขื่อนมาขวางหน้า
> แต่ถ้าวันใด ที่เขื่อนนั้นเปราะบาง
> และโอกาสแห่งการสำแดงพลังมาถึง
> ผมก็พร้อมจะกลายเป็นกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก
> โหมกระหน่ำใส่ทุกสิ่งที่ขวางกั้น
> แม้กระทั่งเขื่อนที่ครั้งหนึ่งผมเคยสยบยอมก็ตาม
>
-----------------------------------------------------------
> เจริญ สิริวัฒนภักดี
>
> ผมจะก้าวหน้าไปสักก้าว ก็ต้องเจออะไรมากระทบ
> แต่เราก็พยายามที่จะก้าวใหม่ อีกอย่างหนึ่งบ
> แบงค์กรุงเทพฯเคยถูกกระทบตลอดเวลา และไม่เคยท้อถอย
>
-----------------------------------------------------------
> ชาตรี โสภณพนิช
>
> เจี้ย ยู่ เล้ง โจ้ว ซื่อ ยู่ โฮ้
> แปลเป็นไทยได้ความว่า
> กินข้าวต้องเร็วเหมือนมังกร ทำงานต้องทำให้เหมือนเสือ
>
> และก็ไม่แต่ผมคนเดียวเท่านั้น
> ลูกๆ ทุกคนก็ปฏิบัติอย่างนี้
>
-----------------------------------------------------------
> บุญยสิทธิ์ โชควัฒนา
>
> ถ้าคุณอดทน เพื่อจะทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จ
> คุณจำเป็นอย่างมากที่จะต้องลงมือศึกษาเรื่องนั้นๆ
> อย่างเป็นจริงเป็นจัง
> แต่ถ้าคุณไม่อดทน
> โอกาสที่คุณจะผิดพลาดก็ย่อมมีสูงเช่นกัน
>
-----------------------------------------------------------
> อนันต์ กาญจนพาสน์
>
> จงเดินไปหาภูเขา อย่าให้ภูเขาเดินมาหาเรา
> เพราะผมคิดว่า ปกติผู้บริหารทั่วไป
> มักจะเรียกพนักงานมาประชุมกับเรา
> มันเหมือนเราย้ายพนักงานทั้งกองทัพมาหาเรา
> แต่สำหรับผมผมจะเดินไปหาเขา
> ผมบอกลูกน้องของผมว่า
> เราต้องเดินไปหาลูกค้า อย่าให้ลูกค้ามาหาเรา
>
-----------------------------------------------------------
> พรเทพ พรประภา
>
> ในเรื่องของการพิจารณา ความดีความชอบ
> ผมจะฟังเสียงตอบรับจากลูกค้าเป็นหลักว่า
> ลูกน้องแต่ละคนทำงานลงไปแล้ว
> ลูกค้าพอใจแค่ไหนอย่างไร
> ผมจะไม่เชื่อหัวหน้าอย่างเดียว
> เพราะถ้าเกิดหัวหน้าบางคนไม่ชอบลูกน้อง
> อาจเกิดกรณีหัวหน้าแกล้งลูกน้องได้
>
-----------------------------------------------------------
> ประกิต อภิสารธนรักษ์
>
> ผมมีหลักของอาจารย์ที่สอนผมอย่างหนึ่งว่า
> มนุษย์เกิดมาไม่มีใครเก่งที่สุด ดีที่สุด
> หรือแม้แต่เลวที่สุด
> เพราะคนที่ดีสุดและเลวที่สุด
> ได้ตายจากโลกนี้นานแล้ว
> คนที่เหลืออยู่จึงเป็นเพียง
> ชีวิตที่มีขึ้นมีลงอย่างเดียว
>
-----------------------------------------------------------
> ไชยวัฒน์ เหลืองอมรเลิศ
>
> ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม
> คุณต้องศึกษาให้รู้แจ้งเสียก่อน ก่อนที่จะลงมือทำ
> และเมื่อลงมือทำแล้ว ก็ต้องทำให้จริงๆ จังๆ
> ให้มันรู้ไปเลยว่า เราทำไม่ไหวแล้ว
>
-----------------------------------------------------------
> ชวน ตั้งมติธรรม
>
> มีหลักในการบริหารงาน ไม่กี่ประการ
> 1. ต้องลับคมอยู่เสมอ
> 2. ไม่กลัวงาน เมื่อคิดจะทำอะไรต้องทำทันที และ
> 3. ต้องรักษาคำพูด
>
-----------------------------------------------------------
คุณหญิงชนัตถ์ ปิยะอุย
>
> เวลามีปัญหาในองค์กร ปัญหาชีวิตและสุขภาพ
> จะมีทางแก้ไขปัญหาให้คลี่คลายหลายรูปแบบ
> แต่ที่สำคัญต้องมีสติ และมีความรักเป็นพื้นฐานสำคัญ
> จากนั้นจึงค่อยใช้ปัญญา เพราะปัญญาช่วยให้มองเห็นหนทาง
>
> ของการแก้ปัญหาอย่างชัดเจนที่สุด
>
-----------------------------------------------------------
> ชูเกียรติ อุทกะพันธุ์
>
> 1. จงเผชิญกับความจริงอย่างที่เป็นอยู่
> มิใช่อย่างที่คุณอยากเป็น
> 2. จริงใจกับทุกคน
> 3. อย่าเป็นแค่นักบริหารแต่จงออกไปนำทัพ
>
4.จงเปลี่ยนแปลงก่อนที่เหตุการณ์จะบังคับให้ต้องเปลี่ยน
> 5.
ถ้าท่านไม่มีจุดแข็งหรือข้อได้เปรียบจงอย่าแข่งกับเขา
> 6. จงคุมชะตาด้วยตนเองมิฉะนั้น ผู้อื่นจะมาคุมแทน
>
-----------------------------------------------------------
>
> ท่านผู้หญิงนิรมล สุริยสัตย์
>
> ในการทำงานใดๆ ไม่ว่าจะเป็นลูกจ้าง หรือนายจ้าง
> ควรจะรับฟังความคิดของผู้ร่วมงานเสมอ
> การเปิดใจรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
> คือเป็นการเพิ่มประสบการณ์อื่นเป็นความรู้
> นอกเหนือจากที่ได้รับมาจากการเอาเปรียบผู้อื่น
> ไม่ใช่ความสำเร็จที่แท้จริง
>
-----------------------------------------------------------
> โพธิ์พงษ์ ล่ำซำ


> ที่ชอบเป็นพิเศษ คือคำพูดของซุนวู่
> ที่บอกว่า รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
> ผมฟังปุ๊บ รู้สึกประทับใจทันที
> และเข้าใจว่า คนเราถ้าอยู่ใกล้ใคร มักอยากเป็นแบบนั้น
> ตอนนั้นจำได้ว่าผมอยากเป็นนักเขียนมาก
> แต่ที่ได้รับคำแนะนำ
>
ว่าถ้าคุณอยากเขียนหนังสือจงเริ่มต้นจากสิ่งที่คุณรู้ก่อนเป็นอันดับแรก
>
>
-----------------------------------------------------------
> อมรเทพ ดีโรจนวงศ์


ถ้าอยากจะประสบความสำเร็จ จงรักงานที่ทำและ
ให้รู้สึกว่า การทำงานๆๆนั้นเป็นเรื่องที่สนุกและท้าทาย
และมีเรื่องให้ต้องทำอยู่ตลอดเวลา และนั่นแหละจะเป็น
หนทาง ให้คุณประสบความสำเร็จ ในหน้าที่การงาน

---------------------------------------------------------
พิสุทธิ์ ว่องวัฒนโรจน์


ขอฝากเรื่องให้อ่านเล่น ๆ อีก 1 เรื่อง
เคยอ่านเจอในหนังสืออยู่เล่มนึง มีอยู่ว่า

ชาวนาจีนแก่ ๆ
คนหนึ่งเดินไปตามถนน
บนบ่ามีมีไม้พาดอยู่

และที่ปลายไม้นั้นก็มีหม้อดินใส่แกงจืดเต้าหู้ผูกห้อยไว้
ขณะที่เดินไป
เขาเกิดสะดุดก้อนหิน

และหม้อดินก็หล่นลงกระทบพื้นแตกกระจัดกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ชาวนาผู้เฒ่าคนนี้ก็ก้มหน้าก้มตาเดินต่อไป
โดยไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ

ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์รีบวิ่งมาหา
แล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “นี่ ๆ พ่อเฒ่า
ท่านไม่รู้หรือว่าหม้อดินหล่น”
ชายชราหันไปตอบว่า “ฉันรู้ ฉันได้ยินเสียงมันหล่นอยู่”


ผู้อ่อนอาวุโสมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้น
“อ้าว
แล้วทำไมท่านไม่ย้อนกลับไปทำอย่างใดอย่างหนึ่งล่ะ”

สีหน้าของผู้เฒ่ายังเป็นปกติขณะที่ตอบชายหนุ่มด้วยคำพูดที่หนักแน่นชัดเจนว่า

“ก็หม้อดินมันแตกแล้ว
แกงจืดก็ไม่เหลือ
แล้วจะให้ฉันทำอะไรอีกล่ะ”

พูดจบชายชราผู้มากด้วยประสบการณ์ชีวิตก็ย่างเท้าก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง


วันวานนี้สิ้นสุดลงตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ทุก ๆ
วันคือจุดเริ่มต้นใหม่
เรียนทักษะของการลืมอดีต
แล้วก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ.
***********************************